Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

do ostrzenia

См. также в других словарях:

  • brus — m IV, D. a, Ms. brussie; lm M. y 1. «kamień szlifierski z drobnoziarnistego piaskowca, używany do ostrzenia narzędzi metalowych; toczydło, osełka» Ostrzyć coś na brusie. 2. bud. «grube drewno budulcowe, z lekka opiłowane» …   Słownik języka polskiego

  • marmurek — m III, D. marmurekrka, N. marmurekrkiem; lm M. marmurekrki 1. zdr. od marmur. 2. «kamień do ostrzenia delikatniejszych narzędzi» 3. «układ kolorów i deseni przypominających marmur; papier o deseniu naśladującym marmur, papier marmurkowy» …   Słownik języka polskiego

  • maset — m IV, D. u, Ms. masetecie; lm M. y «narzędzie do ostrzenia noży w kształcie sztyletu, używane przez rzeźników» ‹prawdopodobnie z fr.› …   Słownik języka polskiego

  • obciągacz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. techn. «przyrząd do ostrzenia narzędzi ściernych» 2. techn. «głowica narzędziowa osadzona na wrzecionie gładzarki, stosowana do gładzenia» …   Słownik języka polskiego

  • osełka — ż III, CMs. osełkałce; lm D. osełkałek 1. «narzędzie ścierne do ręcznego ostrzenia narzędzi metalowych» Ostrzyć noże na osełce. 2. «owalna bryłka masła (zwykle w wyrażeniu: osełka masła)» …   Słownik języka polskiego

  • ostrzarka — ż III, CMs. ostrzarkarce; lm D. ostrzarkarek «szlifierka do ostrzenia narzędzi nowych i stępionych, np. noży tokarskich, wierteł, gwintowników» Ostrzarka ścierna …   Słownik języka polskiego

  • proszek — m III, N. proszekszkiem; lm M. proszekszki 1. D. proszekszku «drobno roztarta, pokruszona, zmielona substancja, drobne cząsteczki jakiegoś minerału, metalu itp.; mieszanina substancji sproszkowanych odpowiednio spreparowanych, mająca różnorodne… …   Słownik języka polskiego

  • szlifierski — szlifierskiscy «odnoszący się do szlifierza, szlifierki (maszyny) lub do szlifowania; używany do szlifowania, powstający w czasie szlifowania» Materiały, narzędzia, urządzenia szlifierskie. Odpadki szlifierskie. Zakład szlifierski. ∆ Kamień… …   Słownik języka polskiego

  • toczydło — n III, Ms. toczydłodle; lm D. toczydłodeł «krąg, zwykle z piaskowca, do ostrzenia narzędzi, poruszany korbą, osadzony nad naczyniem z wodą» Ostrzyć nóż, siekierę na toczydle …   Słownik języka polskiego

  • marmurek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. marmurekrka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rodzaj osełki do ostrzenia delikatniejszych narzędzi {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} układ deseni… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • osełka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. osełkałce; lm D. osełkałek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ręczne narzędzie ścierne do ostrzenia narzędzi metalowych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostrzyć nóż, kosę osełką. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»